Yeşile bürünen dağlar, dürtüklüyor her başımı eğip yazdığım yazıya dalarken.  “Derin derin soluklan, beni unutma buradayım“ diye tebessüm ediyor tatlı tatlı, göz kırpıyor..  Mavimsi denizin, Meltemle dansı içimi bir hoş ediyor. Aşk, böyle derin ve huşuyla uyumdur. Deniz ile Meltemin aşkına, doğa danslarına musikidir.  Gökyüzü, kuşlar, güneş, ağaçlar seyre dalmışlar. İzlerken minik minik tempolarla bulundukları yerden sallanıp, bazen alkış tutuyorlar.                                                              

Ara ara dalıyorum... Kozmik evrendeki kendimi, kendimizi, seni, onu, bizi düşündüm…

Oysa  ilk defa kendim için sevmiştim. Şartsız, koşulsuz, beklentisiz. Meğer aşklarımızın kimyasını bozmuşuz farkında değiliz. Yürek, sade ve doğal iken aşkta onun bunun hatırı mı olurmuş. Kominal hayat olabilir ama kominal aşk mı olurmuş. Yapay, aşklar gereksiz yüktür. Acıyarak eksiklere, yüreği emanet edemezsin, onlara bir yürek olmak adına… Kimseye doktorculuğu da  oynamazsın oynarken sen hasta olursun. Çi’ye yamuk yapana yalnız egosu hortlar. Her şeyde öz verili olacaksın ama duygularında öz veri olamaz.  Ve tabi  ne çok yorulduğumu günün sonunda hep fark ederim ya !!!.. Otantik aşkı ilk defa yekpare olmuş hayatımdan, alışmış bağışıklığımın azizliğine uğramış, hem haklı hem haksız bahaneler ile... Hakikaten doğamıza yabancı misafiriz, “misafirin erken gitmesi makbul” şartlandırılmışlığın ve güvensizliğin işareti zannedersem, gökten yıldırım düşmesi olamazdı. Otantiği benliğime nakşetseydim  düşündüm ve bin bir şeytani vesvese işte ! 

Doğa ile ayrı düşmemiz bir hayli zaman almış, güneşi küstürerek. Yıllar yılları, asırlar asırları almış gitmiş başını. Sonra kök salmış DNA’lar, bundandır doğaya birinci derece akrabalığımızın bitmesi, otantiğe kan bağımız kesilmiş yok olmuş.  Derken “yok”u kanıksamışız. Doğa ile özümüzü yitirdiğimizdendir envai ızdıraplar insanın yakasını bırakmaz oldu

Meltem ile Denizin kahkahaları, içinde kaybolduğum otantikten uyandırmıştı gene. Gıpta ile bakıp ara ara el sallıyorum .

Serinleyici ikili, bunaltan sıcaklığı örseliyorlar. Meltem, yer yer saçlarımı okşuyor , Deniz ile el birliği olup  havayı ılıklaştırıyorlar. Enfes aromalı  meyve suyunu yudumlarken, onlara sonsuz şükranlarımı sunuyorum.