Bir sözü kaynak bildirmeden paylaşırken bu sözün içerik olarak insanı ilgilendiren öğütsel nitelikte olması gerekir. Sevgi, barış, kardeşlik, yaşamın içinden her şey de olabilir ya da ne olduğumuzu anlamadığımız anlar olur. Tanımlayamayız ama bir söz bize ışık olabilir.

Nereden geldiğini bilmediğimiz karşılaştığımız kahraman... Negatiften pozitife geçiş yapılır bununla… Bir süredir solumaktan güçlük çekilen derin bir nefes… Sabahın erken saatlerinde pencereyi açıp temiz hava ile, oksijen ile buluştuğumuzu varsayalım güzelimsi bir duygu uzuvlarımızı sarar, beynimize kadar yol alır; nerdeyse teğet geçilen kaynaksız inci tanesi sözün ezgisine değerek.

Her insanı saran söze herkes “eyvallah” der; çünkü kaynağını bilmez, sadece görsellik onu o an beğendirmiştir ve ön yargısızdır şimdilik. Hoş ve nefis söz, henüz çok masum objektif ve hür iradelidir, somurtmuyor ve neşeyle bir fincan kahvesini alıp buram buram kahve kokusu onu sarıyor dinlenme arifesindedir insan.

Onu bu denli saran söz, kaynak ve sahibini bildi mi eyvah kızıl kıyamet kopar öfkeden korkudan, itici ve gıcık görünür. Sözü elmaslar ile süslesek de nafiledir bakan kişice, basiretten uzak bakışlar düşman beller kendinden başkasını. Dağlar un ufak yere yığılır, yıldızlar tek tek dökülür, doğan bebeler ağaran saçlarla doğar, yer küre sarsılıp durur, okyanuslar taşar; kıyameti kopmuştur artık bencil ve korkak biçare için, bir söze karşı canı çıkar zamansızca, hışmından ruhunu kime teslim edecekse…

Ön yargılar;  insan köreltebiliyor; duvarlarla örülmüş aklın özgürlüğünü elinden alıp esareti reva görür kendini özgür iradeli zanneden yüce ve şerefli varlığı. Prangalar vurulmuş akla, sağduyu mu asla!

Marks’tan bir söz, ruhban inançlı sınıfı; dini sembolize edenin sözü, din karşıtı olanları; Kutsal Kitaptan bir söz,  Kuran’a inananları;  Kuran’dan sözü Kutsal Kitab’a inananlar reddeder can havliyle. Savunadurduğu çizgiden başka çizgiye göz ucuyla da olsa bakamaz adaleti çiğneyen ön yargılı yargıç bireyler.

 “Sevgili dostum, tanımadığın halde o kardeşler için yaptığın her iş sadakattir”

“Eğer borçlu darlık içindeyse, ona eli genişleyinceye kadar zaman verin ama bağışlarsanız da bu sizi yüceltir.”

“Bir insan yirmi yaşında iken devrimci değilse ve kırk yaşında hala fırtınalı devrimci ise ben buna şaşarım.”

Yukarıdaki farklı kaynaklardan alıntı yaptım; bu üç farklı ve birbirinden düşünsel olarak uzak kaynaklı sözlere eminim hoş bakmayan yoktur; takdir görülür bu tümceler. Nitekim kaynak ismini vermiş olsam içeriğe ya bakılır ya da bakılmadan dudak bükülür, belki de alay edilir, günün eğlence konusu olur.

Ön yargı gözlüklerimizi ya çıkarır ya da fenersiz bir yol ayırımında bakışlar mumyalanır; robotça, donuk sürüp gider, tercih gene insanındır.