![]()
Emrah Sağlamcı
Ne Zor!
08/03/2025 Ah, gençlik ne güzeldi. Bir o kadar da zor geçen yıllar, çocuk yaşta ebeveyn olmak birden bire çoçuk yaşta büyümek, büyümek zorunda bırakılmak ne zor. Oysa ben de bir çokları gibi koşup eğlenmek isterdim. İlk ağır trawmam daha ergen bile olmamışken baba gibi çınarın hastalık ile boğuşmasını çağresizce izliyor ve elimden birşey gelmemesi ne zor. O yıllarda çalışkan bir öğrenci olmama karşın yedi zayıf not ile sınıfı tekrar etmem ne zordu. Aynı yıl baba hasreti ile yanıp tutuşan ruhum, bedenim. O zamanlar yazmaya başlamam bir defter bulup günlük olarak kullanmam içimdeki hasreti, sevgiyi yazıya dökmem ne zor. Yıllar geçtikçe bu hasret büyüyor içimde, mutlu anımı ya da üzgün anımı baba ile paylaşmak istemem. Şimdi her yıl biraz daha yaklaşıyorum ölüme. Oysa ne hayaller kurmuştum. Baba oğul gezecek, dertlenecek belki de eğlenecektik bunlar benim için hayalden ibaret artık. Ara ara gelsede aklıma babamla geçirdiğimiz vakitler hayal meyal aklımda şimdi, işten eve geldiğinde masa altına, gardropa saklanmamız babamında bizim nerede olduğumuzu bildiği halde uzun uzun aramaları ne güzeldi. Elektrikler kesildiğinde mum ışında sazını eline alıp bizlere mini konserler vermesi hatta bizimde bildiğimiz türkülere eşlik etmemiz o yıllara özlem duymamak mümkün mü? Bu nedenle büyüklerimizin yaşarken kıymetini, değerini bilin çünkü giden geri gelmiyor. |
Yorumlar |
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
Yazarın diğer yazıları |
Dostluk Dediğin - 25/02/2025 |
Böyle insanların azaldığı bir devirde gerçek dostu bulmak mucize. |
Bir Zamanlar Çocuktuk - 12/02/2025 |
Biz çocukken çok güzeldi hayat. |