Yaşamı boyunca çalıştıktan sonra yasayla belirlenen bir yaştan itibaren çalışmasına son verilen insanlara emekli deniyor.
Kişilere emekli olduktan sonra, birikimleri ve ödediği vergilerle hak ettiği bir maaş bağlanır.
Her seçim öncesi, felaketlerde, bunalımlarda günah keçisi seçilen emekliler, özellikle son zamanlarda gündemden düşmüyor ya da düşürülmüyor yine.

Neredeyse her şeyin suçlusu onlar.

Hastalıklar, yolsuzluklar, zamlar, işsizlik, geçim zorluğu, seller, depremler, yangınlar, kazalar ve daha niceleri.

Emekliler olmasa bunların hiçbirisi olmayacak.
Ancak hatırlatmakta yarar var.
Emeklilik, yaşlılık veya ihtiyarlıkla karıştırılmamalıdır.
Emekliler bir ülkenin tarihi, tecrübesi, acısı, tatlısıdır.
Kimsenin sırtında yük değildirler.
Kimseden sadaka veya fazladan bir şey istemiyorlar.
İsteyen varsa da bireyseldir.
Kimseye muhtaç olmadan, rahat ve huzur içinde yaşamak istiyor, hakkı olan haklarını talep ediyorlar sadece.
Unutulmasın ki;

Emeklilik bir lütuf değil, kazanılmış haktır.
Çocukların, kadınların, yaşlıların, emeklilerin nasıl yaşadıkları, toplumların aynasıdır.
Temiz ayna temiz görüntü verir.
Her zaman yaşamdan, barıştan, doğadan yana olan zelal yüreklere tek değil, tüm dillerden SELAM OLSUN.