mahmut tarık
mahmuttarik@tabusal.com
zaman eskicisi
26/03/2024 2009 giderken... eskizlerim perdeleniyor loş bir sokak karanlığında. mavi bir karanlık... upuzun yürüyoruz ben ve yalnızlığım. sigara uzatıyorum uzunca, çakmağı unutmuş birimiz. ikimizden biri unutmuş işte. neyse ki yalnızız ikimiz de. denize çok uzak bir yerdeyiz şimdi biz. işte ucuz bir karanlık, sokak lambalarından arta kalan. şimdi burda bir çocuk vardı, ağlıyordu; kapı eşiğinde, tam şurada. şuradan da bir adam geçti, bıyıksızdı; ateş istedim, yaktı, konuşmadı. buradan da bir genelev kadını geçmişti daha önce topuk sesleri taşlarını eskitmişti sokağın. kediler de geçmiştir ya. nedense hep buradan geçer bu karaltılar, bazen öyle çok geçer ki, kendinizi karanlıkta sanırsınız. karanlıktır da hani. ama öyle bir karanlıktır ki içinde başka karanlıklar görürsünüz. hepsinin ayrı bir hikayesi vardır, ayrı bir sırrı. dün de geceydi, gecenin ikisi. nedense hep gecenin ikisi. nedense hep ben ve yalnızlığım. yürüyorduk işte ne yapalım. karanlıktı mecburen basıyorduk gölgelere. sonra iki kişi gördük. aslında onlar bizi gördü. birden bir yumru gibi düştü ışık. gölgeler dirildi usulca. doğrultup ayaklarımıza serildiler. sonra bir sürü iki kişi gördük. hepsi bizdik, yok değildik. kime sorsanız biz değildik, aslında biz değildik. biz sadece iki kişiydik. ben, gölgem, gölgemin yalnızlığı, benim yalnızlığım, yalnızlığımın gölgesi, karanlık, sokak, karaltılar... sadece iki kişi. oysa bugünlerde herkes iki kişi. dün de öyleydi. ve sokağın yüzüne çarpan her ikircik, sayısız kişilikle sınıyor tanrıyı. belki tanrı da öyleydi; üç değil, iki kişi. m.tarik @tabusal |
|
|
Yorumlar |
| Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
Yazarın diğer yazıları |
| insan - 18/05/2024 |
| insan… kör bir kuyu. eşyanın sıcak küllerinde kavrulmuş bir yalanın ruhu. cüce bir tanrının cep saatine akan bir can suyu. yani insan, yanlış ve yanisiz bir soru. |
| tuz ağacı - 07/04/2024 |
| şiire sığınanlar için bir hiçlik felsefesi |
| lay lay lay - 05/05/2023 |
| şimdi uzat sesini çürümüş etine tanrının; yakılmış, tütsülenmiş, dağlanmış etine öylece. senin kelimlerindir ona can veren, onu hoşnut eden, kızdıran…ve sen… bir gürültüsün, bir görüntüsün bu kargaşada. |
| tanrının sakalları - 03/06/2022 |
| unutuluyor her şey ve bir delinin belleğine kazınıyor. |
| inkâr - 24/02/2022 |
| oysa şaşkınlığı yoktur cehaletin. cehalet ki tanrıların mayasıdır. ve inkârdır, sarsılmaz bir imanın her zerresine sinen. |
| oculus - 05/02/2021 |
| ve kimse görmedi her şeyi gören bir gözün körlüğünü |
| herkes peygamber - 24/10/2020 |
| “…gün güne söz söyler, gece geceye bilgi verir. ne söz geçer orada, ne de konuşma, duyulmaz sesleri.” Mez. 19: 2-3 |
| bir sonraki ölüye ağıt - 04/02/2020 |
| ey aşk, gülüyorsun. oysa ben ortasındayım hüznün. kederiyim tüm bu kalabalığın ve derilmiş tüm çiçeklerin. |
| işsiz tanrılar için el duası - 17/03/2019 |
| ey yoktan var olan, adının harflerine hapsolan, bilgeliğin sınırına dayanıp tekrarlanan tanrım! |
 Devamı |
|
|
|
| mahmut tarık | |
| insan | |
|
|
| Tuba Çiçek | |
| Gölgelenmiş Bir Talih (Amerika’ya Göç) | |
|
|
| Meryem Kadıoğlu | |
| Koşulsuz Sevgi | |
|
|
| Kadir Dağhan | |
| Ölenin Ardından | |
|
|
| Atilla Ersöz Ersan | |
| Kuzgun | |
|
|
| Hatice Özhan | |
| …Ve tanrı kadını unuttu sonra! | |
|
|
| Tuanna Güzel | |
| Okul Yolu Düz Gider | |
|
|
| Canan Kayışlı | |
| Destitus Ventis Remos Adhibe | |
|
|
| Doğan Güneş | |
| Hayat/ patolojik bir eğlence | |
|
|
| Özgül Üstüner Coşkun | |
| Penceremde Vanilya Kokusu | |
|
|
| ÖMER GÜLYUVA | |
| Yolculuk | |
|
|
| Abbasali Oğuz | |
| İnsan ve Dünyası | |
|
|
| Emine K. Arslaner | |
| Rasyonel Akıl ve Başıboş Köpekler | |
|
|
| Fatih Erdal | |
| Borsa Profesörü | |
|
|
| Saim Aslan | |
| Diyelim ki | |
|
|
| Levent Ertürk | |
| Forrest Gump: Masumiyete Koşan Adam | |
|
|
| Zeki Coşkunsu | |
| Konfesyonlarım & Yüzleşmelerim! İtirafımdır. | |
|
|
| Ayak Mühendisi | |
| sevgili karşı aylılar | |