Tuanna Güzel
Kendime Dersler
02/02/2024 Onu ilk defa görüyordu ve kendisinin sevimli ve güzel gõrüntüsü haliyle ilk etap da sevdirtiyordu. Sevgi ve ilgi karşısında oynayıp oynayıp zıplıyordu . Annesine, ısrarla saçlarını açmasını istedi bu minik. Henüz konuşamıyor fakat az da olsa çıkardığı sesler, beden dili ve dilinin döndüğünü kullanarak konuşuyordu. Saatlerce dikkat çekti, bütün ilgiyi yaramazlıklar yaparak üzerine çekiyordu. Boya kalemleriyle çïzïmler yapıp, gösteriyordu. Yetişkinlerin konuşmasını kesip kesip gösteriyordu. Ona bakıp cevap veriyorduk fakat sıkıyordu da. Annesinin telefonunu alıp müzik açarak oynuyor, saçlarını savuruyor. Bizler ona eşlik ediyor ayrıca biz yetişkinlerin bölünen sohbetine de kaldığımız yerden devam ediyorduk. Gecemizi iyi taçlandırmıştı ama iyice de yormuştu hatta bıktırmıştı. Şimdi düşünüyorum da, ya biz yetişkinler!.. Aslında biz yetişkinler de birini sevmeyeduralım. Sevgimizle ve ilgimizle boğuyoruz. Kim bilir nefret ettiriyoruz. Bizi kaçkınlar, gerisin geriye kaçırtıyoruz sevdiklerimizi, değer verdiklerimizi. Çıkıp oynamak, yaramazlıklar yapmak, çocuklaşmak veya hep ağlamakla gına getirtiyoruz. Her fırsatta kendimizi hatırlatıyoruz, kapının tokmağı soğumadan, soluklanmadan bir daha vuruyoruz sevdiklerimizin kapısını. Gerekmiyor. ... Her şey tadında güzel. Her şey kıvamında kalınca hoş olur. Hele günümüz insanı olarak hangi yaşta olmamız fark etmiyor. Bu kadar sorunluyken, sevgi/ilgi sınırlarımızı aşmamız veya aştırtmamız çok yersiz. İki günümüz bir mi? Ne istediğimizi biliyor muyuz? Çok şey mi istiyoruz? Hakikaten biz kimiz? Ne kadar kendimiziz? Bir biz ve bir bizden ötesi miyiz? Duygusal davranıyoruz ve aptalca davranabiliyoruz. Birbirimizin güvenini samimiyetsizliklerimizle harcıyoruz. Biz birbirimizi bitirmek için and içmiş gibi davranıyoruz. Sadece 3 yaşındaki "ben" eksenli çocuk gibi davranıyoruz. - İlla ben... - Sadece ben... - Tek ben... Kim olmamız, ne olmamaız, hangi köşe başında devrimcilik yapmamız , bilmem hangi üniversiteden mezun olmamız , orada burada akıl vermemiz, yazmamız çizmemiz hiç fark etmiyor. "Ben"den çıkamıyoruz. Birbirimizin oyuncaklarını kırıp duruyoruz. Yüreğini, kafasını duygularını, düşüncelerini kırıyoruz bu 3 yaşındaki çocuk olarak. Hergün büyüyoruz yaşlanıp ölünceye dek ama büyüyoruz ve ısrarla birbirimizi büyütüyoruz. .... Her birimiz, kendimiz için formasyon eğitim almamız gerekir. Dünden bugüne sonra yarınlardan hep bugüne dersler alıyoruz. Ve büyüyoruz ... 02 Şubat 2020 ( Anı kumbaramdan) tuannaguzel |
|
|
Yorumlar |
| Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
Yazarın diğer yazıları |
| Yazının Dili ve Neden Yazıyoruz - 28/07/2025 |
| Fransız filozof Emil Cioran (1911-1995) vahşi ve sarsıcı güzellikte yirmiden fazla kitabın yazarıdır. |
| Boşluk - 25/07/2025 |
| Boşluklar var diyor şair Her eksiklik birer boşluktur |
| Güzellik Başa Belaysa Dünya Bizi Kıskanır - 18/07/2025 |
| Geri kalmış toplumlar, gösterişle yaşamı amaçlıyorlar. |
| Dünya Dostluk Günü/ Mutasyon - 03/07/2025 |
| Önemli olan hiç unutmamaktır. Yaptığımız güzel bir davranış varsa, şimdiki sana değildir. |
| Zaman Yolculuğu - 23/06/2025 |
| … |
| Aramızda Kalsın - 02/06/2025 |
| Günün en hoş ve huzurlu dilimi sabah vakitleridir. Alışkanlık edindiğim üzere heyecan ve mutlulukla hatta kaçıracakmışım... |
| Değişim atomu parçalamak mıdır? - 12/04/2025 |
| Eğer bakarsan her şeyden bir şey görürsün. Yeter ki bakmayı bil, görmek hemen baş ucunda. Değişim çok zor kabullenen durumdur. Güvenli alanını terk etmektir. Bu güvenli alanı terk etmek yetmezmiş gibi yıkıyorsun huzursuzca. |
| İnsan Her zaman Yanılır - 18/03/2025 |
| Tekrarlayan bu trajikomik oyun, insanlığın ortak sancısıdır. Dinler dinler dinler.. baş döndürücü ve başka inanışlar ve tanrılar zira bütün insan tanrılar başdöndürücü. |
| Zihin Baştan Aşağı Griye Boyanmış - 25/02/2025 |
| Zihin Baştan Aşağı Griye Boyanmış |
 Devamı |
|
|
| mahmut tarık | |
| kof | |
|
|
| Atilla Ersöz Ersan | |
| Olmadığını Bilseydim | |
|
|
| Canan Kayışlı | |
| Homini Sumus Non Dei | |
|
|
| Hande Balcan | |
| İki Adımda Yüzleşme | |
|
|
| Hatice Özhan | |
| İçinden gelmeden yazmak | |
|
|
| Meryem Kadıoğlu | |
| Koşulsuz Sevgi | |
|
|
| Prof. Dr. Doğan Göçmen | |
| Karl Marx'ın Dünyasını Yeniden Düşünürken | |
|
|
| Tuba Çiçek | |
| Gölgelenmiş Bir Talih (Amerika’ya Göç) | |
|
|
| Kadir Dağhan | |
| Cinnet Coğrafyası | |
|
|
| Sezai Sarıoğlu | |
| Özüm Sözüme, Sözüm Özüme | |
|
|
|
| Tuanna Güzel | |
| Yazının Dili ve Neden Yazıyoruz | |
|
|
| Avram Ventura | |
| Nitelikli Okurlar | |
|
|
| Doğan Güneş | |
| Hayat/ patolojik bir eğlence | |
|
|
| Emrah Sağlamcı | |
| Ne Zor! | |
|
|
| Özgül Üstüner Coşkun | |
| Penceremde Vanilya Kokusu | |
|
|
| Abbasali Oğuz | |
| İzmir’de bir akşamüstü | |
|
|
| Emine K. Arslaner | |
| Rasyonel Akıl ve Başıboş Köpekler | |
|
|
| Fatih Erdal | |
| Şehri Son Olsun | |
|
|
| Saim Aslan | |
| Diyelim ki | |
|
|
| Zeki Coşkunsu | |
| Konfesyonlarım & Yüzleşmelerim! İtirafımdır. | |