Tuanna Güzel
Kendime Dersler
02/02/2024 Onu ilk defa görüyordu ve kendisinin sevimli ve güzel gõrüntüsü haliyle ilk etap da sevdirtiyordu. Sevgi ve ilgi karşısında oynayıp oynayıp zıplıyordu . Annesine, ısrarla saçlarını açmasını istedi bu minik. Henüz konuşamıyor fakat az da olsa çıkardığı sesler, beden dili ve dilinin döndüğünü kullanarak konuşuyordu. Saatlerce dikkat çekti, bütün ilgiyi yaramazlıklar yaparak üzerine çekiyordu. Boya kalemleriyle çïzïmler yapıp, gösteriyordu. Yetişkinlerin konuşmasını kesip kesip gösteriyordu. Ona bakıp cevap veriyorduk fakat sıkıyordu da. Annesinin telefonunu alıp müzik açarak oynuyor, saçlarını savuruyor. Bizler ona eşlik ediyor ayrıca biz yetişkinlerin bölünen sohbetine de kaldığımız yerden devam ediyorduk. Gecemizi iyi taçlandırmıştı ama iyice de yormuştu hatta bıktırmıştı. Şimdi düşünüyorum da, ya biz yetişkinler!.. Aslında biz yetişkinler de birini sevmeyeduralım. Sevgimizle ve ilgimizle boğuyoruz. Kim bilir nefret ettiriyoruz. Bizi kaçkınlar, gerisin geriye kaçırtıyoruz sevdiklerimizi, değer verdiklerimizi. Çıkıp oynamak, yaramazlıklar yapmak, çocuklaşmak veya hep ağlamakla gına getirtiyoruz. Her fırsatta kendimizi hatırlatıyoruz, kapının tokmağı soğumadan, soluklanmadan bir daha vuruyoruz sevdiklerimizin kapısını. Gerekmiyor. ... Her şey tadında güzel. Her şey kıvamında kalınca hoş olur. Hele günümüz insanı olarak hangi yaşta olmamız fark etmiyor. Bu kadar sorunluyken, sevgi/ilgi sınırlarımızı aşmamız veya aştırtmamız çok yersiz. İki günümüz bir mi? Ne istediğimizi biliyor muyuz? Çok şey mi istiyoruz? Hakikaten biz kimiz? Ne kadar kendimiziz? Bir biz ve bir bizden ötesi miyiz? Duygusal davranıyoruz ve aptalca davranabiliyoruz. Birbirimizin güvenini samimiyetsizliklerimizle harcıyoruz. Biz birbirimizi bitirmek için and içmiş gibi davranıyoruz. Sadece 3 yaşındaki "ben" eksenli çocuk gibi davranıyoruz. - İlla ben... - Sadece ben... - Tek ben... Kim olmamız, ne olmamaız, hangi köşe başında devrimcilik yapmamız , bilmem hangi üniversiteden mezun olmamız , orada burada akıl vermemiz, yazmamız çizmemiz hiç fark etmiyor. "Ben"den çıkamıyoruz. Birbirimizin oyuncaklarını kırıp duruyoruz. Yüreğini, kafasını duygularını, düşüncelerini kırıyoruz bu 3 yaşındaki çocuk olarak. Hergün büyüyoruz yaşlanıp ölünceye dek ama büyüyoruz ve ısrarla birbirimizi büyütüyoruz. .... Her birimiz, kendimiz için formasyon eğitim almamız gerekir. Dünden bugüne sonra yarınlardan hep bugüne dersler alıyoruz. Ve büyüyoruz ... 02 Şubat 2020 ( Anı kumbaramdan) tuannaguzel |
|
|
Yorumlar |
| Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
Yazarın diğer yazıları |
| Sophia’nın Mektubu 2 - 29/11/2024 |
| Duygudan duyguya, düşünceden düşünceye sürükleniyorum. Yaptıklarımın ve yapacaklarımın ağırlığından kamburum çıktı. |
| Okul Yolu Düz Gider - 13/10/2024 |
| ... |
| güvenli bir yazgı yazmak isterim - 09/09/2024 |
| su yaşatsın seni öldürmesin çocuk |
| Sanat Edebiyat Yerine Ev sahipleri / Kiracılar - 12/08/2024 |
| Kültürel konular ve sanat, felsefe, edebiyat yazmak istiyorum. İstediğim filmler, okuduğum kitap ve büyülendiğim ve esinlendiğim pasajlar yazmak istiyorum. |
| Bir Mültecinin Canhıraşı Gibi - 25/07/2024 |
| Boşluklar var diyor şair Her eksiklik birer boşluktur |
| Güven Duvarı - 04/07/2024 |
| Doğru ya, kaçımız kaçına itirazsız yaslanabiliriz. Kaçı, kaç kişi bizi güven duvarı görebilir ve yaslanabilir. Yaslarken düşmemek, boşluk hissetmemek önemlidir. Bazı dostlarıma karşı bu boşluğu duyuyordum, ki çok sevip en en dediklerimden. |
| Okurken ve Yazarken İşleniyor muyuz? - 10/05/2024 |
| İnsan deneyimlerinden evrilir. Deneyimlerinden dersler çıkarır, kendini işler tıpkı demirin işlenmesi gibi. |
| Hazin Gitmelerin Arkasında bir Ağıt Var - 29/04/2024 |
| Bilemedim ama haksızlığa uğramışın canı can değildir kaç karış kırmızıya çalan bu topraklarda. |
| Okuduğum Kitabın Kazanımları - 22/04/2024 |
| Okuduklarımız bizi şekillendirir. |
 Devamı |
|
|
| mahmut tarık | |
| insan | |
|
|
| Kadir Dağhan | |
| Sınır Tanımayan İkiyüzlülük | |
|
|
| Meryem Kadıoğlu | |
| Koşulsuz Sevgi | |
|
|
| Tuba Çiçek | |
| Gölgelenmiş Bir Talih (Amerika’ya Göç) | |
|
|
| Atilla Ersöz Ersan | |
| Kuzgun | |
|
|
| Hatice Özhan | |
| …Ve tanrı kadını unuttu sonra! | |
|
|
|
| Tuanna Güzel | |
| Sophia’nın Mektubu 2 | |
|
|
| Canan Kayışlı | |
| Destitus Ventis Remos Adhibe | |
|
|
| Doğan Güneş | |
| Hayat/ patolojik bir eğlence | |
|
|
| Özgül Üstüner Coşkun | |
| Penceremde Vanilya Kokusu | |
|
|
| ÖMER GÜLYUVA | |
| Yolculuk | |
|
|
| Abbasali Oğuz | |
| İnsan ve Dünyası | |
|
|
| Emine K. Arslaner | |
| Rasyonel Akıl ve Başıboş Köpekler | |
|
|
| Fatih Erdal | |
| Senin Sende Neyin Var? | |
|
|
| Saim Aslan | |
| Diyelim ki | |
|
|
| Levent Ertürk | |
| Forrest Gump: Masumiyete Koşan Adam | |
|
|
| Zeki Coşkunsu | |
| Konfesyonlarım & Yüzleşmelerim! İtirafımdır. | |
|
|
| Ayak Mühendisi | |
| sevgili karşı aylılar | |