Aşk bir kente dönüşüyordu.

Ne vakit bende

Sigara içemedim diye sevindiğim

Şehrin dumanında boğulduğum vakit

Aşk bir kente dönüşüyordu.

Aşk bir kente dönüşüyordu

Ne vakit bende

Kafana göre takıl dendiğinde

Aşk bir kente dönüşüyordu.

O vakit bende   

Aşk bir kente dönüşüyordu.

Ne vakit bende

Daha denize dokunmadan

Dağlarına sürüldüğüm vakit

Aşk bir kente dönüşüyordu.

Şehrin simgesi olmuş bir kadının.

Sepetindeki çiçeğine dokunduğum vakit.

Aşk bir kente dönüşüyordu.

O vakit bende...

Şırnak’tan başlayıp Maraş'ına Antep’ine çalışıp yaklaşık on üç yılda geldiğim  İzmir’de Menemen'den  başlayıp  Konak'tan haksız sürgünle ve sonrasından Bayındır'a uzanan yolculukta ortaya çıkan bir şiirdi "Aşk bir kente dönüşüyordu"  Bayındır'da efsane olmuş Selanik’ten gelip bayındıra  sepette çiçekçiliği başlatan çiçeklerin annesi olarak bilinen Zeynep Çakır’ın yaşamını tanımak her sene bayındırda çiçek festivali düzenleniyordu   şiir kendini arayıştır yanılmıyorsam İspanyol edebiyatçıya sormuşlar neden şiir yazmıyorsun diye neden kendimi anlatayım ki, demiş  bizde şiirlere sarılıp kendimizi anlatmaya yolunu seçtik aşk bir kente dönüşüyor şiirim buralardan çıktı şehirde bazı  insanlardan kaçmak ve kente  aşık olmanın  hikayesidir.